Zorgen voor mijzelf en de ander
Mijn tuin; zorgen voor mijzelf en de ander
Dit is mijn tuin. Hier staan wat bloemen, ik heb een stukje gras. Een paar boompjes, en een heg. Om mijn tuin staat een hek, dat ik van binnen op slot kan doen. Ik heb een ligstoel om lekker op te luieren. Dit is mijn tuin en ik mag doen in mijn tuin wat ik wil. Maar, ik mag niet mijn lege blikjes vanuit mijn ligstoel over de heg naar de buren gooien. Ik mag ook mijn muziek niet te hard zetten en ik kan niet een te hoge boom neer zetten anders zitten de buren ook meteen in de schaduw. Ik mag doen in mijn tuin wat ik wil, maar ik moet wel rekening houden met mijn buren.
Als ik eens over de heg kijk naar de tuin van de buurman, en ik zie dat zijn bloemen er veel mooier bij zouden kunnen staan, kan ik niet op hem afstappen en zeggen dat ik zijn tuin wel even zal doen. Dat doe ik niet. Maar als die buurman ziet dat mijn bloemen er mooi bij staan, kan hij wel vragen of ik hem wil helpen zijn bloemen net zo mooi te krijgen. En dan kan ik ja zeggen. Maar als ik dan eenmaal in zijn tuin ben, hoef ik niet door te gaan met de heg en meteen het gras te maaien. Daar hebben we het niet over gehad.
Er zijn ook mensen die ongevraagd mijn tuin binnen kunnen komen, omdat ik het hekje niet vaak op slot heb. Eigenlijk nooit. Soms kan het nog gezellig zijn om mensen in mijn tuin te hebben, al dan niet ongevraagd. Maar sommigen komen binnen en vertrappen de hele boel. Ze lopen niet op mijn tuinpad maar dwars door mijn mooie rozen. Wat doe ik dan? Ik kijk ernaar en zeg er niets van. Ik hoop dat ze, zonder dat ik iets zeg, beseffen dat ze mijn rozen plattrappen en vanzelf weggaan. Maar dat doen ze natuurlijk niet. Mijn mooie tuin wordt zo langzaam aan een chaos. Gelukkig zijn er dan wel mensen die mij helpen deze platgetrapte bloemen weg te halen en nieuwe neer te zetten maar dit helpt niet altijd. Want het hek zit niet op slot en iedereen kan zo weer binnen lopen.
Andersom ben ik graag in iemands anders tuin bezig. Onkruid trekken, bloemen snoeien, gras maaien, de heg knippen, niets is te gek. Waardoor ik soms wel eens de chaos in mijn eigen tuin vergeet. Dan kom ik thuis en staat het onkruid ineens wel erg hoog. Maar, eigenlijk vind ik het dan moeilijk om die chaos aan te pakken en ga toch liever weer in iemands anders tuin aan het werk. Totdat die tuin netjes is. En dan? Dan moet ik weer aan de slag in mijn eigen tuin. Waar het onkruid inmiddels nog hoger staat.
Dus moet ik mezelf opsluiten in mijn eigen tuin, eventueel met mensen die ik uitnodig om bij mij mijn tuin weer netjes te maken. Samen met hen zorg ik dat mijn tuin weer zo netjes wordt als hij eerst was. Om mijn tuin dan netjes te houden, zet ik een hoger hek. Met een goed slot. Dit keer gaat mijn hek wel op slot, wanneer ik dat wil. Ook komt er niemand meer ongevraagd mijn tuin binnen. Alleen mensen die ik uitnodig, mogen over mijn tuinpad lopen en mijn mooie bloemen bewonderen. Natuurlijk kunnen we ook gezellig picknicken op een kleedje op mijn grasveld maar alleen wanneer ik dat wil.
En de mensen die mijn bloemen altijd plattrapten? Zij komen er niet meer in. En mochten ze binnenkomen wanneer mijn hek openstaat, zet ik hen er weer uit. Mijn bloemen staan nu mooi en dat blijft zo. In mijn tuin doe ik wat ik wil, en in mijn tuin komen de mensen die ik uitnodig. En wie ongevraagd binnenkomt, kan meteen rechtsomkeert maken. En het hek gaat achter hen op slot.
P. Geschreven tijdens de therapie, bekend bij Praktijk den Uijl.
